In het oosten van het land zijn landgoederen zeer bekend en nog steeds in werking. Eeuwenlang is deze vorm van eigendom hier bekend. Wat wel van de laatste jaren een verandering is, is de mogelijkheid om een nieuw landgoed te stichten met minimaal 5 ha aaneengesloten grond met daarvan een minimum percentage van 30% natuur. De landbouwgrond moet omzoomd zijn met een singel of een rij laanbomen en alles moet kadastraal aaneengesloten zijn. De landgoedstatus kun je dan ontvangen van de minister, van landbouw, na een positief advies van de provincie.
Wim en Janny van der Heide kochten het toenmalige huis met grond in 2014. Het had toen al de landgoedstatus, door toevoeging van aangrenzende eigen grond is het landgoed nu ca.130 ha bos, natuur en cultuurgrond. Er werd een fraai nieuw huis gebouwd en een landbouwmuseum ingericht.
De naam “Den Woesten Heide” is een mooie combinatie van het gebied “De Woeste”, vroeger een woest gebied met heide, gedeeltelijk ontgonnen door Van der Heide. Een mooie combinatie, naam van het verleden naar de huidige eigenaars.
Wim, opgegroeid op een gemengd bedrijf pal naast twee landgoederen bij Zwolle, verhuisde met zijn ouders naar een boerderij in het Friese Rotstergaast. Er was daar, bleek later, helaas voor hem geen mogelijkheid het bedrijf over te nemen.
Wim kwam uit een ondernemende familie, zijn voorouders hadden zich nogal wat opgewerkt. Ook het land ontginnen was hen niet vreemd, zo begon zijn grootvader in 1900 in Rheezerveen. Zij hadden dus wel wat met heide en veen. Na geconfronteerd te zijn met de onmogelijkheid van bedrijfsovername oriënteerde Wim zich op zijn toekomst, het moest wel in de agrarische sector zijn.
Zo ging hij eerst naar Israël, hij werkte daar in een Kibboets en een Moshav met veel gemengde agrarische activiteiten. De ervaringen en inspiratie opgedaan met het multifunctionele landgebruik kwamen hem later als boer en nu op het landgoed goed van pas.
Om in korte tijd flink geld te verdienen trok hij naar Eilat, toeristenstad in opkomst en woonde daar een tijdje in een hut. Er werden daar in hoog tempo hotels uit de grond gestampt om de economie een bredere impuls te geven. Hij had wel in Israël willen blijven om er boer te worden maar dat lukte niet, overigens was hij daar tussen twee oorlogen in, de Zesdaagse en de Jom Kipoer.
De enige mogelijkheid om er boer te worden was trouwen met een Jodin, dit gebeurde dus niet, het werd niet een zwartharige Sara maar de blonde Nederlandse Janny.
Vanuit Israël probeerde Wim naar Australië te reizen. Dit ging gepaard met veel hindernissen, zoals de beperkingen die een Israëlisch werkvisum in zijn paspoort opleverden voor het verkrijgen van ‘’doorreisvisa’’ door de verschillende landen. Verder de onvoorspelbaarheid van de natuur, drie dagen zaten ze opgesloten in een zandstorm. Wim realiseerde zich toen hoe groen het hier in Nederland is. Drie dagen zandstorm toch wel beangstigend. Na Australië had Wim serieuze plannen om naar Engeland of Canada te emigreren. Inmiddels was Janny in beeld gekomen, zij wilde niet emigreren dus dan moet er gekozen worden.
Zo kwamen Wim en Janny getrouwd en wel terecht op een flat vijfhoog, van daaruit startte de oriëntatie naar een mogelijkheid boer en boerin te worden. Na een tijdje rondkijken, ook in andere takken , kwamen ze terecht aan de Dwarsdijk. Wims twee ongetrouwde ooms Hilbert en Jacobus woonden er en de agrarische activiteiten op de boerderij waren al jaren gestopt. Gelukkig konden ze het bedrijf overnemen, het bleek haalbaar met een flinke tak varkens erbij.
Er was één probleempje Wim had geen enkele ervaring met varkens. Alles is te leren en met Ommer Jan Veurink als goede adviseur is dit toch aangeleerd. Nadien deden zich verschillende keren nieuwe kansen voor, er werd wat grond bijgekocht en nieuwe stallen bijgebouwd. Uiteindelijk ontstond er aan de Dwarsdijk een modern varkensbedrijf met 10.000 varkens.
Wim en Janny, hun uitdaging was goede contacten te hebben met de gemeente en provincie, diplomatiek als Wim is lukte hem dat goed. Er werd nog tweemaal een varkensbedrijf bijgekocht, nabij Hoogeveen en aan de Leiding te Witharen. Ze waren vrij snel na de start ervan op zoek naar medewerkers met ‘overname ambities’.
Toen Wim en Janny gingen afbouwen werden twee bedrijven dan ook overgenomen door de voormalige bedrijfsleiders, na een langere maatschap periode. Het akkerbouwbedrijf werd voor een deel omgezet naar grasland en er startte een nieuwe samenwerking met een jong, ambitieus melkveehouders gezin. Het varkensbedrijf, enkel de gebouwen aan de Dwarsdijk, is verkocht aan een gespecialiseerde varkenshouder.
Wim en Janny: “We waren vaak druk met het bedrijf maar hebben ons ook altijd met veel plezier ingezet voor maatschappelijke functies in kerk, de agrarische natuurvereniging De Ommer Marke etc. We zijn dankbaar voor de kansen die we kregen en vooral ook voor het feit dat we op cruciale momenten de juiste personen zijn tegengekomen”.
Het Landgoed is opengesteld, er loopt een wandelroute onderdeel uitmakend van het Vechtdal wandelnetwerk. Voor groepen worden er presentaties over natuur, landbouw en geschiedenis gegeven met aansluitend een rondleiding.
Moge Wim en Janny nog lang genieten van deze nieuwe fase in hun leven op hun mooie landgoed “Op den Woesten Heide”.